De discussie rondom marktwerking is niet interessant. Je ziet iedereen een mening hebben, vooral over of je überhaupt wel of niet van marktwerking kunt spreken. Of het geïnitieerd of juist wordt tegengewerkt door de overheid. Of de zorg efficiënter dan wel klantgerichter kan. Bij deze discussies wordt in uitersten en ultiemen gesproken; als we het zó doen, dan wordt alles beter. En we gebruiken termen als efficiëntie; termen die onrijmbaar lijken met deze emotiegestuurde branche.
Ik vind het veel interessanter om te praten over de nieuwe blik op de zorg, ingegeven door de veranderde maatschappij. "Als de wereld verandert, veranderen de regels. En als je vast blijft houden aan de regels van gisteren om het spel vandaag te spelen, zit je vast." (uit Tribes van Seth Godin).
Goed, de regels zijn dus veranderd. Hoe daarmee om te gaan als je helemaal niet zit te wachten op veranderingen?
Ten eerste: de regels liggen nog niet vast. Sterker nog: je hebt er inspraak in! Zowel als medewerker in de zorg, als klant, als familie van de klant, als mantelzorger en als vrijwilliger. Dan heb je al zowat de hele maatschappij te pakken.
Mij is ooit verweten naïef te zijn. Ik noem het liever onbevangen. Dat gezegd hebbende, ben ik ervan overtuigd dat we uiteindelijk allemaal hetzelfde willen. Zelfs de politiek. Maar we spreken nog niet allemaal dezelfde taal en zijn slecht in het afstemmen van verwachtingen. Over wat je als klant te wachten staat bij een bezoek aan het ziekenhuis of een opname in een verzorgingshuis, wat de rol van de familie en de mantelzorgers zou kunnen zijn. Over hoe je stukje bij beetje je zorgzame werkwijze (zoals je die al jaren hanteert) kunt omzetten in een manier die de zelfredzaamheid van de klant nog meer stimuleert. Over hoe je een lastig gesprek kunt omslaan in een positief en constructief gesprek.
Dit zou een plek moeten krijgen in de zorgopleidingen, in het intakegesprek met de klant bij de betreffende zorgorganisaties, in de coaching van je zorgmedewerkers, op de scholen (zodat je van jongs af aan zicht hebt op wat er in de zorg speelt), in de afstemming tussen de klant-familie-mantelzorgers en zorgverleners, in de politieke debatten, in de afstemming tussen de zorgorganisatie en de pers.
En hierbij staat één vraag steeds centraal: 'Wat is ons gezamenlijk doel voor de zorg'?
Wat is jouw antwoord daarop?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten