En zo word je plots uitgemaakt voor 'digital migrant'. Aangezien het van Richard van der Blom kwam, voelde het als een compliment! Als ik na 1990 was geboren dan zou ik een digital native zijn geweest, maar aangezien ik dat niet geloofwaardig kan verkondigen, houd ik het graag op de 'digital migrant'. Dat betekent dat ik me (onderdelen van) de digitalisering eigen heb gemaakt.
Mijn man is iets minder blij met deze classificatie, of vooral de consequenties ervan. Ik ben in zijn beleving vergroeid met mijn iPhone, maar ik zie nog voldoende 'ergere gevallen'. Tuurlijk check ik op een locatie even in bij Foursquare in de hoop een burgemeesterschap te verdienen. En screen ik de laatste twitterberichtjes, mailtjes en als het even kan Facebook. Maar ik ben er nog niet dusdanig in doorgeschoten dat ik uren op social media doorbreng. Vooralsnog alleen als ik echt even iets kwijt moet aan de mensheid.
Volgens mijn collega zou ik me juist nog meer op twitter moeten bevinden en kan het geen kwaad als ik voor Sinterklaas of kerst wat extra volgers op Twitter zou vragen. Hij wijst me tactisch erop dat de nood aan de man is: ik schijn slechts een bescheiden aantal volgers te hebben 'voor mijn functie'.
Dus mensen, bij deze een oproep. Ik beloof u niet te belasten met tweets over mijn koffiegebruik of toiletbezoeken, maar zal mijn best doen u te verblijden met louter interessante wetenswaardigheidjes. En in het ergste geval verkondig ik zo nu en dan een mening of een klein grapje.
In de tussentijd geniet ik gewoon verder van de handigheidjes van social media en dan in het bijzonder Twitter. Niet alleen het informatieve gehalte (voor mijn werk) maar ook de Twittersoap. Neem nou Sylvia Witteman. Ze vindt een heleboel dingen. Evenals 4 miljoen andere twitteraars in Nederland. En die vinden ook weer een heleboel van elkaar. Hilarisch. En de reinste soap. Want dan zijn er weer volgers die, bijvoorbeeld een Sylvia W. gaan ontvolgen omdat ze te veel bullshit uit zou kramen. Ze doet er zelf overigens ook de nodige moeite voor om volgers te stimuleren haar te ontvolgen door oproepen voor flauwe moppen te plaatsen. Afgezien dat ik de helft van de tijd smakelijk moet lachen om die 140 tekens van haar per keer, werkt het nóg stimulerender om haar te blijven volgen. Schijnbaar zegt ze dingen die op het randje zijn en maakt ze zich druk om zaken waarvan ik me niet had gerealiseerd dat je je daar druk om kon maken. Heerlijk relativerend voor de momenten dat ik weer eens denk dat ík complex ben.
Maar de belangrijkste reden om haar te blijven volgen, is omdat ze regelmatig een brede grijns op mijn gezicht weet te toveren. Ideaal voor gestolen momentjes, ik verheug me iedere keer weer als ik ergens moet wachten.
