Er gaat niets boven een potje hardlopen na een wolkbreuk (nou ja, op een stevig robbertje knuffelen na, natuurlijk, maar dat geheel ter zijde...). Het wandelbos oogde groener dan ooit en bij ieder zuchtje wind werd ik verfrist door een aantal druppels die een tussenstop op de bladeren hadden gemaakt.
En ik heb nog nooit zo snel gelopen als vandaag, waarschijnlijk omdat ik zo lang moest wachten voordat ik eindelijk kon gaan hardlopen zonder bij 1 stap doorregend te zijn (met dank aan buienradar). Mijn app Runkeeper vertelt me precies hoe lang, hoe ver en met welke snelheid ik heb gelopen. En hoeveel calorieën er daarbij zijn verbrand. Altijd handig om te weten na mijn kook-uitbarstingen.
Ik verheug me nu al op het automatische mailtje waarin mij wordt verteld dat ik weer een persoonlijke mijlpaal heb gehaald!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten