En toen was er...

Er is een leven voor en een leven na Facebook, zei manlief gisteren tegen mij, nadat ik 15 jaar terug in gedrag was gestapt...

Het begon allemaal met een onschuldige uitnodiging van een leuke vriendin voor Facebook (bedankt Cindy!). Ik had zo geen zin om lid te worden, ik zat tenslotte al op Hyves en Linked in. Plaxo en Naymz had ik gelukkig ternauwernood weten te negeren en dat was ik nu weer van plan. Zeker na de bevestiging van de Linda (nummer 84, artikel Fuck Facebook door Marie-Claire van den Berg).

Maar op dat onbewaakte moment zwichtte ik er toch voor: op een regenachtige zondagmiddag voelde ik de behoefte om mijn profiel op Facebook in te vullen. En van het een kwam het ander! Fotoalbumpje toegevoegd. Favorieten geplaatst. Facebook op de iPhone gedownload. En daar ging het mis. Ik zag opeens allemaal leuke informatie en foto's voorbij komen over vrienden, favoriete artiesten en tv-programma's.
En zo werd ik geattendeerd op de fantastische applicatie voor de iPhone inzake Glee (dat uberfoute programma waar ik zo ontzettend blij van word). Opeens begreep ik waarom mijn beste vriendin verslaafd is aan Smurfs' Village. Zodra ik de wereld van Facebook betreed, voel ik me weer even puber. Ik giebel over andermans reacties en laat mij kreten ontglippen 'Dit is te leuk'. En dat allemaal onder het genot van de vrolijke tunes van Glee!