Maar goed, ik moet dus tussen de muren uit. Bij Mies verbreedde ik mijn horizon door met haar op de fiets naar de Beekse Bergen te gaan. Een hele onderneming, maar ik voelde me zo vrij als een vogeltje dankzij de Kidcar. Ditmaal ga ik nog een stapje verder; op 30 april as vertrek ik met Jansje naar Cleveland, Ohio. Inderdaad, de meest saaie stad in America. Maarja, daar ga ik colleges krijgen van een van de grondleggers van Appreciative_inquiry. Ofwel, de week waar ik gedurende mijn hele studie naar uit heb gekeken.
Toen ik eenmaal zwanger bleek, dacht ik deze week jammerlijk aan mij voorbij te moeten laten gaan. Maar dankzij de stimulans van de begeleiders en de studiegenoten om toch mee te gaan, heb ik het toch voor elkaar weten te krijgen. Natuurlijk vind ik het spannend, maar van de andere kant is het ook gewoon een kwestie van doen. De universiteit van Cleveland heeft voor mij een nanny geregeld die me bij kan staan en verschillende studiegenoten staan te trappelen om Jans in de armen te nemen. Jans zelf blijkt tot nu toe een bijzonder relaxed wezentje te zijn; ze wil voornamelijk slapen, knuffelen en eens in de zoveel tijd gevoed worden en voorzien van een schone luier. Nou, dat kan ik wel bieden! En op die manier toch niet het meest inspirerende onderdeel van de studie missen!
En Jans? Die kan na een maand levensvreugde al zeggen "America? Been there, done that, got the t-shirt!".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten