Weker met de jaren?

Zijn het de hormonen of wellicht het feit dat ik sinds vandaag aan de andere kant van de 35 ben beland? En manlief me doodleuk toejuichde met "Op naar de 40!". Of is het toch het dubbele moederschap dat me een extra dosis weekheid cadeau heeft gedaan?
Wat het ook is, gisteren stond ik met waterige oogjes als een dolle te zwaaien naar luid toeterende vrachtwagens die in het kader van de Trucktour Tilburg voorbij denderden. Ik weet niet wie er blijer was: de inzittenden of ik aan de kant, stevig omstrengeld door Mies die het toeterende geweld toch wel spannend vond, maar ook zwaaide alsof haar leven ervan af hing.
En dan vanochtend: twee spelende eekhoorntjes in onze tuin bezorgden mij een brok in de keel. Maar het toppunt was toch wel de uitzending 'Nederland helpt Japan'. Het kan ook zijn dat ik het niet meer droog hield door het belachelijke diva optreden -wie kan de meest Mariah Carey-achtige riedels zo lelijk mogelijk ten gehore brengen- van de toppers. Weten ze zelf eigenlijk hoe erg ze niet kunnen zingen? Ik heb alleen Jeroen van de Boom op zuivere noten weten te betrappen! Anyway, ik was geraakt door het ieniemienie kleine mensmeisje dat, tussen de valse noten van de toppers door, iedereen bedankte voor de hulp die ze zouden gaan ontvangen. Ik was vast niet de enige die even moest slikken, toch?