Sven Ratske

Op aanraden van schoonbroer zijn we op de valreep van 2012 tóch nog een keer het theater ingedoken. En wel naar Sven Ratske. Op de een na laatste dag van het jaar hebben we ons laten verleiden tot zijn versie van de wereld. Zijn overgave op het toneel en flamboyante voorkomen deed me denken aan de jonge versie van Ramses Shaffy en qua gezichtsuitdrukking zag ik regelmatig de blonde variant van Javier Bardem (zoals in Skyfall).

In de kleine zaal van de schouwburg wist hij me omver te blazen met z'n jazzy versies van Jeanny (Falco) en Billy Jean van Michael Jackson. Tussen de nummers door legde hij veelvuldig contact met zijn publiek en dan vooral met de eerste rij. Aangezien wij daar zaten hebben we echt waar voor ons geld gekregen, want we werden overal in betrokken. Of het nou het helpen bij het zingen van de hoge Q of het aanbidden van zijn eigen pianist was: wij waren erbij!
Ich bin von kopf bis fuss auf liebe eingestellt van Marlene Dietrich, volgens hem dé inspiratiebron van Lady Gaga, zong hij zo overtuigend dat ik uiteindelijk afsloot met de gedachte dat ik hem het meeste van Ramses weg vond hebben. Maar dan op zijn eigen manier.