Glitterjurk

Wat eerst een teleurstellende avond bleek te zijn, is uiteindelijk omgezet in een prima avondje uit. Ik zat met heel bejaard Tilburg naar de klucht van John van Eerd te kijken en vond het niet grappig. En dat terwijl ik me zo had verheugd op een avond ongecompliceerde humor, maar dít was wel héél simpel. Daar dacht grijs Tilburg overigens anders over. Gewoon verkeerd verwachtingenmanagement mijner zijde.
In de pauze ben ik naar huis gegaan en heb m'n teleurstelling op Twitter geuit. Tot mijn grote verbazing en blijdschap werden de tweets de volgende dag door het Theater Tilburg opgepikt. Of ik de actie 'Niet goed, tweede kans' kende? Nee, maar voor ik het wist werden me twee kaartjes aangeboden voor Jeroen van Koningsbrugge en Dennis van de Ven, ofwel Glitterjurk. Wat een klantgerichtheid van het theater!

De vorige keer waren we niet super enthousiast over het illustere duo maar ik had toch wel zin in een herkansing. En die was vanavond. Of nee, dat was gisteren. Toch lullig als je op zondag erachter komt dat je kaartjes voor zaterdag hebt. Maar Theater Tilburg is de flauwste niet! Omdat het een try-out was, was niet de hele zaal verkocht. Dat was ons geluk, want daardoor kregen wij alsnog twee uitstekende plaatsen!

En wat hebben we gelachen. Om de sketches dan. Vooral de vertolking van de kok van Jeroen was hilarisch. Evenals de überblonde dombo's die zich verheugde op het einde van de wereld die de 'Mayo's' hadden aangekondigd omdat ze dan niet meer 'van alles te hoeve te lopen hoeve'.

Maar het blijft jammer dat ze na iedere sketch willen zingen. Vooral omdat de nummers teksten bevatten die diepzinnig moeten overkomen ('Alleen zijn, dat ben je samen' en 'Ik zag je zwemmen in de vijver, je zweefde met je rode haren en je ogen zo groen als gras'?). Ik blijf erbij: dat hebben die jongens toch niet nodig! Oké, oké, er waren ook een paar nummers die we wel door de beugel konden. Zo vond ik de ode aan de vrouw op hakken een schot in de roos. Maar, oh, wat zijn ze toch grappig als ze sketchen! Zo jammer dat je op je klompen aan kon voelen, dat na een sketch een nummer kwam. Twee sketches en één nummer of zelfs vijf sketches en één nummer was een prima, of nee, betere balans geweest.

Maar goed, ik heb makkelijk praten vanuit mijn luie theaterstoel. Al met al toch een prima avond gehad dankzij Theaters Tilburg.