Zo. De eerste week studie zit erop. Het leek even alsof ik in de hemel was beland: op iedere hoek stonden bakjes met allerhande variaties van cote-d’ors. Afgezien van al het leerzame dat we tot ons hebben genomen, heb ik ook weer extra voeding gekregen voor de vriendelijke cultuurbotsingen met onze Zuiderburen. En moet ik wederom constateren dat mijn half-belg-schap geen garantie is voor het op een lijn zitten met de Vlamingen.Ik had al geconstateerd dat ze veel gebruik maken van Engelse woorden. Zo werd 'challengen' te pas en te onpas gebruikt voor uitdagen en werd 'one-to-one' briljant vertaald naar ‘een-twee-een’.
Ook aan hun bescheidenheid ben ik nog niet helemaal gewend: ze blijven zich verontschuldigen voor het niezen, alsof deze natuurlijke reactie compleet 'not done' is. En ze praten heeeeeeeel zacht. Dat doet me wel op het puntje van de stoel zitten omdat ik toch graag wil horen wat ze zeggen, maar helemaal praktisch is het niet...
Ik kijk alweer uit naar de volgende bijeenkomst; kijken wat het voor kennis biedt over groepsprocessen én de België-Nederland verhouding. Zeker en vast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten