In de kamer van Mies heb ik het behangetje van het vorige huis weten te hergebruiken. En het komt ook nog eens veel beter tot z'n recht. Eerst sliep Mies er recht onder, waardoor de vogeltjes toch een beetje vervormden tot een grote kleurrijke blurr. Maar nu kan Mies het tafereel in vol ornaat aanschouwen. Met effect, want ze blijft er onverstoorbaar, dag in dag uit, naar wijzen. En aaien. Alsof ze het iedere dag weer voor het eerst ziet. Inmiddels zijn we afgelopen zaterdag verhuisd en het voelde direct alsof we er al jaren wonen. Alleen de onuitgepakte verhuisdozen verklappen dat we er pas net in zijn getrokken.
Het lek in de nieuw geplaatste badkamer is het volgende om onze tanden in vast te bijten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten