Kwetsbaarheid in een macho-wereld

Voetbal is duidelijk niet mijn ding. Ja, als Nederland speelt dan krijgt de voetbalkoorts ook mij in de greep. Maar de Nederlandse Eredivisie is ook ditmaal geruisloos langs me heen gegaan. Tot op vanavond.
Mijn man zit gebiologeerd naar het scherm te kijken en zich te verkneukelen over het feit dat het kampioenschap door de neus van Ajax is geboord ten gunste van de Twentenaren. Ik kijk op mijn beurt met verbazing naar volwassen kerels in de categorie 'ruwe bolster blanke pit', die stuk voor stuk in grienen uitbarsten; de voorzitter, de spelers, de supporters. Ik voel zelfs een brokje in mijn keel opkomen. Wat is dat toch?

Ik vind het uitermate stoer wanneer er ruimte is voor kwetsbaarheid in een macho-wereld. Twee weken terug werd me dat wederom duidelijk tijdens een netwerkbijeenkomst van de Vrienden van de Cobbenhagen. Ditmaal was het thema 'leiderschap' en daartoe waren twee sprekers uitgenodigd: Generaal-majoor Tom Middendorp en 1ste luitenant Stallan van Oorschot, beide betrokken in de 'Task Force Uruzgan'.
De generaal-majoor vertelde over de strategie voor Uruzgan, gezien vanuit zijn functie als directeur Bedrijfsvoering. De 1ste luitenant voegde daar twee ervaringsverhalen aan toe: één uit de tijd dat ze nog moesten vechten en één uit de tijd dat er meer ruimte was voor de wederopbouw van Uruzgan.

De presentaties gaven een indrukwekkend blik op wat zij verstaan onder leiderschap. Niet alleen jonge mensen (lees 24 jaar) een team aan laten sturen om de veiligheid te waarborgen en dus te vechten, collega's in de strijd te verliezen om vervolgens na anderhalve dag weer diezelfde strijd aan te gaan.

Maar ook het lef hebben om ruimte te bieden aan kwestbaarheid in een, zoals de 1ste luitenant het zelf noemde, macho-wereld. Dat laatste is schijnbaar een vereiste om staande te blijven.

De 1ste luitenant vertelde dit gortdroog en schaamteloos, waardoor het nog meer indruk maakte. Mooi om te zien dat het tonen van kwetsbaarheid een bijdrage kan leveren aan leiderschap.
En dat het tonen van kwetsbaarheid soms gewoon fijn is: als ontlading of uit vreugde vanwege het kampioenschap. Van harte!